Gisterochtend zei Jolande dat ze geen tijd voor Kantoor had (was dat even iets nieuws...) ,omdat Clari en Pieter op bezoek kwamen en dat ik alles alleen moest regelen (duh, doe ik ooit anders???.)
Zit ik dus, zoals altijd, rustig te werken, hoor ik ineens een hoop kabaal en voordat ik het wist zit er een meisje naast me op mijn mooie kantoorstoel.
Toen we allebei een beetje van de schrik bekomen waren werd het echt gezellig. Spaans breivolk meisje zonder naam, is helemaal met Clari meegereisd om bij haar te gaan wonen, dapper he?
Maar daar zal ze nu wel spijt van hebben, want in plaats van dat ze gezellig de hele dag bij mij mocht blijven, werd ze weggehaald omdat Clari haar armpjes ging amputeren....hoe erg is dat!!! Je zou van minder een trauma krijgen.
Ik ben de rest van de dag helemaal van slag geweest en eigenlijk nog steeds.
Jolande zegt dat het helemaal goed gaat komen en dat ze prachtige nieuwe armpjes zal krijgen, maar dat is zelf ook zo iemand die zonder blikken of blozen de schaar of het mes in iets zet, dus geen wonder dat die het zo goed met Clari kon vinden.
Ik hoop maar dat Jolande gelijk heeft en dat Spaans Breimeisje me vlug zal mailen dat ze nieuwe armpjes heeft, zo zielig....
En ik ben heel blij dat er vandaag een nieuw kantoorbreisel gearriveerd is, hebben we tenminste even iets anders om aan te denken, even bijkomen van dit bezoek...
Groetjes van Spinnie